วารสารพฤกษศาสตร์ไทย:การศึกษาพฤกษศาสตร์พื้นบ้านในประเทศไทย กรณีศึกษาในอำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน: Ethnobotanical study in Thailand, and case study in Khun Yuam District Maehongson Province.

แสดงบทความ
	Share
ชื่อบทความ(ไทย):	การศึกษาพฤกษศาสตร์พื้นบ้านในประเทศไทย กรณีศึกษาในอำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ชื่อบทความ(Eng):	Ethnobotanical study in Thailand, and case study in Khun Yuam District Maehongson Province.
ชื่อผู้แต่ง(ไทย):	ชูศรี ไตรสนธิ และปริทัศน์ ไตรสนธิ
ชื่อผู้แต่ง(Eng) :	Chusie Trisonthi & Paritat Trisonthi
เลขที่หน้า:	2 ถึง 23
ปี:	2552
ปีที่:	1
ฉบับที่:	1 แสดงบทความทั้งหมดของฉบับ
บทคัดย่อ:	ในประเทศไทยมีการศึกษาการใช้ประโยชน์จากพืชมานานแล้ว แต่เพิ่งเริ่มมีการนำศัพท์คำว่า พฤกษศาสตร์พื้นบ้าน มาใช้หนึ่งปีหลังจากการประชุม ชีววิทยาชาติพันธุ์ ในปี พ.ศ. 2533 ที่เมืองคุนหมิง ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน นักพฤกษศาสตร์ไทยได้ประชุมเพื่อบัญญัติศัพท์ให้เป็นภาษาไทย ต่อจากนั้นทีมงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ได้เริ่มงานวิจัยด้านนี้มาจนถึงปัจจุบัน ผลงานวิจัยสามารถนำไปใช้พัฒนาคุณภาพชีวิตของชุมชนนั้นๆ และเป็นข้อมูลพื้นฐานในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติให้ยั่งยืน ดังกรณีชาวกะเหรี่ยง อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน ชาวกะเหรี่ยงวังพึ่งพาทรัพยากรธรรมชาติในการดำเนินชีวิต การวิจัยเพื่อศึกษาภูมิปัญญาพื้นบ้านเพื่อจัดการทรัพยากรพืชกระทำโดยการรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ชาวกะเหรี่ยงในหมู่บ้านต่างๆ ในตำบลแม่อูคอ ระหว่างออกภาคสนามออกสนามได้เก็บตัวอย่างพืชที่ชาวกะเหรี่ยงใช้ประโยชน์โดยภูมิความรู้พื้นบ้านที่น่าสนใจ 258 ชนิด ส่วนมากใช้เป็นอาหารและสมุนไพร ส่วนการใช้ประโยชน์ในด้านอื่นๆ ได้แก่ การใช้เป็นอุปกรณ์สร้างบ้านและเครื่องใช้ครัวเรือน เป็นสีย้อมผ้าและเส้นใยถักทอเครื่องนุ่งห่ม นอกจากนี้ยังใช้เป็นอุปกรณ์สำหรับการเฉลิมฉลองในพิธีกรรมต่างๆ ของชนเผ่า

download count: