การศึกษาพฤกษศาสตร์พื้นบ้านของชาวกะเหรี่ยงหมู่บ้านห้วยน้ำหนัก ตำบลตะนาวศรี อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและรวบรวมความรู้การใช้ประโยชน์จากพืชของคนในท้องถิ่นโดยสำรวจพืชระหว่างเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2558 ถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2559 ดำเนินการโดยการสัมภาษณ์คนในท้องถิ่นและสำรวจพืชภายในหมู่บ้าน พื้นที่เกษตรกรรม และพื้นที่ป่ารอบหมู่บ้าน จากนั้นบันทึกข้อมูลการใช้ประโยชน์พืชส่วนของพืชที่นำมาใช้ วิธีการเตรียม และวิธีการใช้ มีการบันทึกภาพและเก็บตัวอย่างพืชเพื่อใช้ในการระบุชนิด จากการสำรวจพบพืชที่มีการนำมาใช้ประโยชน์ทั้งหมด 120 ชนิด 97 สกุล และ 47 วงศ์แบ่งพืชตามการใช้ประโยชน์เป็น 6 ประเภท คือ พืชที่ใช้เป็นอาหาร 69 ชนิด พืชที่ใช้เป็นยาสมุนไพร 52 ชนิด พืชเศรษฐกิจ 12 ชนิด พืชที่ใช้ทำที่อยู่อาศัยและเครื่องใช้ 8 ชนิด พืชที่ใช้ในพิธีกรรมและความเชื่อ 5 ชนิด และพืชที่ใช้ประโยชน์อื่นๆ 8 ชนิด การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าชาวกะเหรี่ยงยังคงมีการนำทรัพยากรพืชรอบตัวมาใช้ประโยชน์ในชีวิตประจำวันทำให้สามารถนำข้อมูลนี้มาใช้ในการวางแผนและพัฒนาการใช้ประโยชน์พืชท้องถิ่นอย่างยั่งยืนเพื่อเป็นการอนุรักษ์และสืบทอดภูมิปัญญาพื้นบ้านต่อไป

     Ethnobotanical study of the Karen at Huay Nam Nak village, Tanaosri subdistrict, Suanphueng district, Ratchaburi province was conducted. The research aimed to study and gather plant use knowledge of the Karen people living in the village. Field surveys were carried out between November 2015 to October 2016 in village,agricultural areas and forests around the village. The key informants were interviewed regarding plant utilization, used parts, mode of preparation, and route of administration. Plants were photographed and collected for taxonomic identification. A total of 120 plants species belonging to 97 genera and 47 families were recorded in this study. They were classified into six categories according to their uses, 69 species were used for food, 52 for medicine, 12 for commerce, eight for housing and utensils, five for ceremonial or ritual purposes and eight for other purposes. This study also showed that the Karen still uses natural plant resources in daily life. This data can be used for planning and developing local plants for sustainable utilization, conserving and continuing the folk wisdom of the village.